สุภโชค ตันพิชัย อาจารย์ประจำสถาบันการเรียนรู้
ได้ผงเซลลูโลสสีน้ำตาล 3. 3 การฟอกผงเซลลูโลสจากสีน้ำตาลให้เป็นสีขาว 1. แบ่งผงไมยราบยักษ์เป็น 2 บีกเกอร์ บีกเกอร์ละ 5 กรัม 2. ฟอกครั้งที่ 1 โดยผสมผงไมยราบยักษ์กับ 0. 6% NaOCl ปริมาตร 250 มล. ลงใน flask แล้วนำไปอบที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 1 ชั่วโมง 3. นำมาล้างด้วยน้ำ แล้วฟอกครั้งที่ 2 ด้วย H2O2 20% (w/v) จำนวน 2 ครั้ง ครั้งละ 250 มล. เป็นเวลา 1 ชั่วโมง แล้วล้างด้วยน้ำกลั่น ทำซ้ำ 2 ครั้ง 4. ได้ผงเซลลูโลสสีเหลืองอ่อน 3. 4 การเตรียมสารละลายคาร์บอกซีเมทิลเซลลูโลส 1. นำผงเซลลูโลสที่ได้จากการฟอกทั้ง 2 บีกเกอร์ มาผสมกับ NaOH ความเข้มข้น 30 เปอร์เซ็นต์ ในบีกเกอร์ที่ 1 และกับ NaOH ความเข้มข้น 50 เปอร์เซ็นต์ ในบีกเกอร์ที่ 2 ปริมาตร 16 มล. เติม Isopropanol ปริมาตร 150 มล. ทุกบีกเกอร์ แช่ทิ้งไว้ 30 นาที 3. เติมกรดคลอโรอะซีติก 6 กรัม คนโดยใช้แท่งคนแม่เหล็กเป็นเวลา 1. 5 ชั่วโมง 4. ปิดฝาบีกเกอร์ด้วยแผ่นฟอยล์อลูมิเนียม แล้วนำไปอบที่อุณหภูมิ 55 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 3 ชั่วโมง . 5. สารผสมจะแยกเป็น 2 ชั้น แยกสารชั้นล่างออกมาล้างด้วย 70%เมทานอล 3 ครั้ง 6. นำมากรอง ปิดด้วยแผ่นฟอยล์อลูมิเนียม แล้วนำไปอบที่อุณหภูมิ 55 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง 7.
การสกัดเซลลูโลสจากชานอ้อยเพื่อนำไปประยุกต์ใช้เป็นโพลิเมอร์ชีวภาพ ชื่อเรื่อง: หมวด: รายงานการวิจัย ผู้แต่ง: ปานจันทร์ ศรีจรูญ ผู้แต่งร่วม: - รหัสดีโอไอ:
do คือ the fiber cross-sectional diameter at the take-up point. ที่มา: Uddin et. (2010) ระดับความเป็นผลึกของเส้นใย Wide-angle X-ray diffraction (WAXD) เป็นเทคนิคหนึ่งที่ใช้ในการวิเคราะห์ความเป็นผลึกของวัสดุรวมทั้งเส้นใย และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการวิเคราะห์ระดับการเกิดผลึก โดยระดับการเกิดผลึก (degree of crystallinity) สามารถคำนวณได้ ดังนี้ Degree of crystallinity (%) = crystalline scattering / total scattering เส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อย ที่เตรียมโดยการละลายเยื่อเซลลูโลสจากชานอ้อยในสารละลาย BMIMCl และปั่นเส้นใยด้วยวิธีการปั่นแบบปั่นแห้ง-ปั่นเปียก ด้วยอัตราเร็วในการดึงยืดที่แตกต่างกัน มีระดับความเป็นผลึกประมาณร้อยละ 71. 29-74. 37 ซึ่งสูงกว่าของเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากเยื่อไม้ (ร้อยละ 65. 44-66. 65) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอัตราเร็วในการดึงยืดเส้นใย (ตารางที่ 3) ตารางที่ 3 ระดับความเป็นผลึกของเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อย และเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากเยื่อไม้ที่มีอัตราเร็วในการดึงยืดแตกต่างกัน ที่มา: Jiang et. (2011) ส่วนเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อยที่เตรียมโดยการละลายเยื่อเซลลูโลสจากชานอ้อยในสารละลาย NMMO และปั่นเส้นใยด้วยวิธีการปั่นแบบปั่นแห้ง-ปั่นเปียก มีระดับความเป็นผลึกประมาณร้อยละ 48-60 ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของสารที่ทำให้เส้นใยแข็งตัว (ตารางที่ 4) ความหนาแน่นของเส้นใย จากการวิเคราะห์ความหนาแน่นของเส้นใย (fiber density) โดยนำเส้นใยไปลอยในของเหลวผสมของคาร์บอนเตตระคลอไรด์ (carbon tetrachloride) และนอมอล-เฮพเทน (n-heptane) ซึ่งทราบความหนาแน่น ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส พบว่า ตัวอย่างเส้นใยที่มีความเป็นผลึกร้อยละ 100 (crystalline sample) มีความหนาแน่น 1.
จุฑารัตน์ พงษ์โนรี. 2547. การสกัดเซลลูโลสจากซังข้าวโพด และการประยุกต์ใช้ในอาหาร. สาขาวิชาอุตสาหกรรมเกษตร, มหาวิทยาลัยนเรศวร; DOI: จุฑารัตน์ พงษ์โนรี. (2547) การสกัดเซลลูโลสจากซังข้าวโพด และการประยุกต์ใช้ในอาหาร. มหาวิทยาลัยนเรศวร/พิษณุโลก. DOI: จุฑารัตน์ พงษ์โนรี. การสกัดเซลลูโลสจากซังข้าวโพด และการประยุกต์ใช้ในอาหาร.. พิษณุโลก:มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2547. DOI:
7 และมีความหนืด 8. 8 เซนติพอยส์ เมื่อนำมาฉีดเป็นเส้นใยด้วยกระบวนการผลิตเส้นใยเรยอน พบว่า เส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อยมีความเหนียว (tenacity) และมีร้อยละการยืดตัว ณ จุดขาด (% break extention) สูงกว่าเส้นใยเรยอนเชิงพาณิชย์ (ตารางที่ 1) ตารางที่ 1 ความเหนียวและร้อยละการยืดตัว ณ จุดขาดของเส้นใยเรยอนและเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อย Fiber Dry test Wet test Tenacity (g/denier) Break extension (%) Tenacity (g/denier) Commercial rayon 4. 06 6. 14 2. 83 9. 50 Bagasse derived rayon 4. 41 9. 72 2. 27 14. 67 ที่มา: Villavicencio et. al. (1980) เส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อย ที่เตรียมโดยการละลายเยื่อเซลลูโลสจากชานอ้อยในสารละลาย BMIMCl และปั่นเส้นใยด้วยวิธีปั่นแบบเปียก โดยใช้อัตราเร็วในการดึงยืดที่แตกต่างกัน พบว่า เส้นใยที่ได้มีความเหนียวประมาณ 2. 05-2. 27 กรัมต่อดีเนียร์ มีความแข็งแรง (strength) ประมาณ 585-839 เมกะปาสคาล และมีการยืดตัว (elongation) ประมาณร้อยละ 3. 87-4. 82 โดยความเหนียวและความแข็งแรงมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มอัตราเร็วในการดึง ในขณะที่การยืดตัวมีแนวโน้มลดลงเมื่อเพิ่มอัตราเร็วในการดึง เมื่อเปรียบเทียบกับเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากเยื่อไม้ และเส้นใยเทนเซลจาก Courtaulds Fibers Ltd. พบว่า เส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากชานอ้อยมีความเหนียว ความแข็งแรง และการยืดตัว ใกล้เคียงกับเส้นใยเซลลูโลสประดิษฐ์จากเยื่อไม้ (ความเหนียว 2.
รายละเอียด: การวิจัยและพัฒนาขยะจากเปลือกกล้วย เพื่อใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมอาหารและพลังงาน โดยนำขยะที่เหลือทิ้งจากการผลิตผลิตภัณฑ์จากกล้วย มาทำการวิจัย 2 โครงการ โครงการที่ 1 ทำการสกัดเซลลูโลสและใยอาหารจากเปลือกกล้วย โครงการที่ 2 ผลิตถ่านและถ่านกัมต์มันจากส่วนต่างๆของกล้วย เช่น ก้านเครือ หวี และเปลือก เพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง รูปแบบของโครงการ: ปีดำเนินโครงการ: หน่วยงานที่ดำเนินโครงการ: เครือข่าย/หน่ายงานรับผิดชอบโครงการ: หมวดหมู่:
03-2. 06 กรัมต่อดีเนียร์ ความแข็งแรง 563-601 เมกะปาสคาล และการยืดตัวร้อยละ 4. 92-6. 21) แต่มีความเหนียวและการยืดตัวน้อยกว่าเทนเซล (ความเหนียว 4. 8-5. 0 กรัมต่อดีเนียร์ และการยืดตัวร้อยละ 14-16) (Jiang et.
บทที่3 วิธีการดำเนินการ 3. 1 วัสดุอุปกรณ์ สารเคมี 1. เลื่อย ความเข้มข้น 30% 50% 2. กบไสไม้ opropanol 3. เครื่องปั่นแห้ง 3. กรดคลอโรอะซีติก 4. กระชอนพลาสติก hanol 5. บอกเกอร์ thanol 6. กระบอกตวง 6. โซเดียมไฮโปคลอไรท์NaOCL 7. แท่งแก้วคนสาร 7. ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H2O2) 9. แผ่ยฟอยล์อลูมิเนียม bath 11. ผ้าขาวบาง dish 13. ตู้อบลมร้อน 3. 2ขั้นตอนการดำเนินงาน 3. 2. 1 ขั้นตอนการเตรียมผงไมยราบยักษ์ 1. คัดเลือกต้นไมยราบยักษ์ โดยเลือกต้นที่มีอายุปานกลางจากการดูลักษณะสีของลำต้น 2. ตัดลำต้นไมยราบยักษ์เป็นท่อน จากนั้นไสด้วยกบไสไม้จะได้ขี้เลื่อยไมยราบยักษ์ 3. นำขี้เลื่อยไมยราบยักษ์มาปั่นให้เป็นผงด้วยเครื่องปั่นแห้ง แล้วนำมาร่อนผ่านกระชอนพลาสติก 4. ได้ผงไมยราบยักษ์ 3. 2 การสกัดเซลลูโลสจากผงไมยราบยักษ์ 1. เตรียมผงไมยราบยักษ์ 10 กรัม ใส่ลงในบีกเกอร์ 2. ผสมผงไมยราบยักษ์ 10 กรัมและ 30% NaOH จำนวน 200 มล. ลงใน flask 3. ปิดฝา flask ด้วยแผ่นฟอยล์อลูมิเนียมแล้วนำไปควบคุมอุณหภูมิใน water bath. ที่อุณหภูมิ 95 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 3 ชั่วโมง 4. นำมากรองเอาส่วนกากสีน้ำตาลเข้มโดยใช้ผ้าขาวบางและกระชอนพลาสติก 5. นำกากที่ได้ใส่ Petri dish ที่รองด้วยแผ่นฟอยล์อลูมิเนียม แล้วนำไปอบใน ตู้อบลมร้อน ที่อุณหภูมิ 55 องศาเซลเซียส นำออกมาชั่งน้ำหนักทุก 30 นาทีจนกว่าจะได้น้ำหนักคงที่ 6.
ได้ผงซีเอ็มซี 3. 5 การสังเคราะห์ฟิล์มซีเอ็มซี 1. ละลายผงซีเอ็มซี 3 กรัม ในน้ำกลั่น 100 มล. ที่อุณหภูมิ 80 องศาเซลเซียส พร้อมกับคนโดยใช้แท่งคน แม่เหล็กเป็นเวลา 10 นาที ทิ้งสารละลายให้เย็นที่อุณหภูมิห้อง 2. แบ่งสารละลาย 20 มล. ลงในบีกเกอร์ เติมกลีเซอรอล 30% (w/w) คนให้สารละลายเป็นเนื้อเดียวกันแล้วเทลงใน Petri dish 3. นำไปอบในตู้อบลมร้อนที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง 4. ทิ้งให้เย็นแล้วลอกออก 5. ได้แผ่นฟิล์มซีเอ็มซีจากเซลลูโลสของลำต้นไมยราบยักษ์